Όσο πιο δυνατά αντλεί η καρδιά σας, τόσο υψηλότερη είναι η αρτηριακή σας πίεση, η οποία μπορεί να προκαλέσει προβλήματα όρασης, εγκεφαλικό επεισόδιο, νεφρική βλάβη και καρδιακές παθήσεις.
Η σκόπιμη απώλεια βάρους, που επιτυγχάνεται μέσω της συμπεριφορικής απώλειας βάρους και της άσκησης, βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη και τους σχετιζόμενους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου, όπως οι μετρήσεις των λιπιδίων, η αρτηριακή πίεση, οι μετρήσεις της φλεγμονής και η αγγειακή λειτουργία τόσο σε υγιή άτομα όσο και σε ασθενείς με CHD.
Ωστόσο, οι μελέτες που συμπεριλήφθηκαν σε αυτές τις ανασκοπήσεις είχαν συχνά περιορισμένο μέγεθος δείγματος, επικεντρώνονταν σε μη διαβητικά άτομα και συνήθως παρουσίαζαν μόνο τη μέση απώλεια βάρους και τη μέση μείωση των παραγόντων κινδύνου, γεγονός που δεν επέτρεπε την προσεκτική ανάλυση της συσχέτισης μεταξύ συγκεκριμένων μεγεθών απώλειας βάρους και της επακόλουθης βελτίωσης των παραγόντων κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου.
Η σκόπιμη απώλεια βάρους σε παχύσαρκους ασθενείς μπορεί να βελτιώσει ή να αποτρέψει πολλούς από τους σχετιζόμενους με την παχυσαρκία παράγοντες κινδύνου για CHD. 13,293 Είναι σημαντικό οι επαγγελματίες καρδιαγγειακής υγείας να κατανοούν τις κλινικές επιδράσεις της απώλειας βάρους και να είναι σε θέση να εφαρμόζουν κατάλληλες στρατηγικές διαχείρισης του βάρους σε παχύσαρκους ασθενείς.
Πρώτον, ενώ οι συγκρίσεις μεταξύ των ομάδων απώλειας βάρους έδειξαν σαφώς ότι ο βαθμός βελτίωσης των παραγόντων κινδύνου σχετιζόταν με την ποσότητα της απώλειας βάρους, οι βελτιώσεις που παρατηρήθηκαν δεν ήταν απαραίτητα αποδιδόμενες αποκλειστικά στην απώλεια βάρους. Μολονότι μια μετα-ανάλυση (15) μελετών που αξιολόγησαν την επίδραση της απώλειας βάρους στα λιπίδια σε διάστημα τουλάχιστον 2 ετών παρακολούθησης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει θετική γραμμική σχέση μεταξύ της απώλειας βάρους και της βελτίωσης τόσο της ολικής όσο και της LDL χοληστερόλης, ορισμένες μελέτες (14,16,17) δεν το επιβεβαίωσαν αυτό.Αυτό δεν αντιμετωπίζει άμεσα τις επιπτώσεις της απώλειας βάρους που περιορίζεται σε 5-10 %. Οι συμμετέχοντες που χάνουν μεγαλύτερα ποσά βάρους (δηλ. πάνω από 10 %) μπορεί να διαστρεβλώσουν θετικά τη μέση βελτίωση των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου. Επιπλέον, τα περισσότερα από τα διαθέσιμα δεδομένα προέρχονται από αυστηρά ελεγχόμενες ερευνητικές μελέτες, οι οποίες περιορίζουν τη δυνατότητα γενίκευσης.
Δεύτερον, οι συμμετέχοντες δεν κατανεμήθηκαν τυχαία σε διαφορετικές κατηγορίες απώλειας βάρους- οι αναλύσεις μας έλεγξαν ορισμένες μεταβλητές, συμπεριλαμβανομένης της ομάδας θεραπείας, του φύλου, της ηλικίας και της φυλής/εθνικότητας, αλλά άλλες μεταβλητές μπορεί να επηρέασαν την επιτυχία στην απώλεια βάρους και/ή τις αλλαγές στους παράγοντες κινδύνου.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι ακόμη και η μέτρια απώλεια βάρους (π.χ. 5-10 %) μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου ακόμη και όταν ο ασθενής παραμένει παχύσαρκος [4-8].
Επιπλέον, οι επιδράσεις της απώλειας βάρους στους παράγοντες κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου φαίνονται αρχικά μεγαλύτερες, ακόμη και αν η απώλεια βάρους διατηρηθεί (16,23,24). Για παράδειγμα, στη σουηδική μελέτη παχύσαρκων ατόμων (17), η χειρουργική επέμβαση γαστρικής παράκαμψης παρήγαγε μεγάλες μακροπρόθεσμες απώλειες βάρους, αλλά οι βελτιώσεις στην αρτηριακή πίεση που παρατηρήθηκαν στο 1 έτος δεν ήταν πλέον σημαντικές στο 10ο έτος (24).
Το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία αποτελούν σημαντικούς παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα (CVD) και η σημαντική απώλεια βάρους σχετίζεται με μείωση του κινδύνου CVD.Η χαμηλή ροή αίματος γύρω από τον γαστρεντερικό σωλήνα μπορεί να δυσχεράνει την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και τη διακίνηση της τροφής μέσω του σώματος.
Για τη χειρουργική αντιμετώπιση της καρδιαγγειακής νόσου μέσω της απώλειας βάρους, ο χειρουργός συρράπτει το ανώτερο τμήμα του στομάχου σας και μειώνει το μέγεθός του στο μέγεθος ενός αυγού.
Σύγχρονες στρατηγικές για την απώλεια βάρους και την τροποποίηση των παραγόντων κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου .Η μείωση της πιθανότητας εμφάνισης καρδιακών παθήσεων που σχετίζονται με την παχυσαρκία συνδέεται στενά με την πρόληψη της ίδιας της παχυσαρκίας και μελέτες αποκαλύπτουν ότι ακόμη και μια μέτρια απώλεια βάρους μπορεί να συμβάλει στη μείωση του κινδύνου.
Η σκόπιμη απώλεια βάρους σε παχύσαρκους ασθενείς μπορεί να βελτιώσει ή να αποτρέψει πολλούς από τους σχετιζόμενους με την παχυσαρκία παράγοντες κινδύνου για CHD.
Αν και καμία προοπτική μελέτη μέχρι σήμερα δεν αποδεικνύει ότι η σκόπιμη απώλεια βάρους αυξάνει την επιβίωση, ισχυρά στοιχεία δείχνουν ότι η απώλεια βάρους σε υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα μειώνει τους παράγοντες κινδύνου για διαβήτη και καρδιαγγειακά νοσήματα. Επιπλέον, οι επιδράσεις της απώλειας βάρους στους παράγοντες κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου φαίνονται αρχικά μεγαλύτερες, ακόμη και αν η απώλεια βάρους διατηρηθεί (16,23,24).Είναι σημαντικό για τους επαγγελματίες της καρδιαγγειακής υγείας να κατανοούν τις κλινικές επιπτώσεις της απώλειας βάρους και να είναι σε θέση να εφαρμόζουν κατάλληλες στρατηγικές διαχείρισης του βάρους σε παχύσαρκους ασθενείς.
Λόγω της επιδημίας υπέρβαρου/παχυσαρκίας και της συνακόλουθης αύξησης του κινδύνου εμφάνισης χρόνιων ασθενειών παγκοσμίως, υπάρχει επιτακτική ανάγκη για τον εντοπισμό αποτελεσματικών στρατηγικών απώλειας βάρους.Φαίνεται ότι η σκόπιμη απώλεια βάρους μειώνει τη συνολική θνησιμότητα κατά 16% σε παχύσαρκα άτομα με παράγοντες κινδύνου, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη τύπου 2.
Η παρούσα δήλωση εξετάζει τα διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με τις επιπτώσεις της παχυσαρκίας στην καρδιαγγειακή νόσο (CVD), με έμφαση στην αξιολόγηση της καρδιακής δομής και λειτουργίας σε παχύσαρκους ασθενείς και στην επίδραση της απώλειας βάρους στο καρδιαγγειακό σύστημα.
Ο λιποβαρής πληθυσμός είχε 19,7% μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου από ό,τι ο φυσιολογικού βάρους, ενώ ο υπέρβαρος και ο παχύσαρκος πληθυσμός είχαν 50% και 96% αυξημένο κίνδυνο, αντίστοιχα.
Επιπλέον, απαιτείται περισσότερη έρευνα για την ανάπτυξη πιο επεκτάσιμων παρεμβάσεων απώλειας βάρους ικανών να προκαλέσουν απώλεια βάρους παρόμοια με αυτή της παρούσας μελέτης, έτσι ώστε μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού να μπορούν να συμμετάσχουν σε αυτές και να επιτύχουν τα οφέλη της μέτριας απώλειας βάρους για την υγεία.Ιστορικό Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν η διερεύνηση της επίδρασης διαφορετικών κατανομών μακροθρεπτικών συστατικών και ποικίλων θερμιδικών προσλήψεων σε συνδυασμό με τακτική άσκηση για μεταβολικές και φυσιολογικές αλλαγές που σχετίζονται με την απώλεια βάρους.
Η απώλεια βάρους βελτιώνει τους καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου σε ασθενείς με T2DM; Αν και η απώλεια βάρους βελτιώνει τους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου, δεν έχει αποδειχθεί αναμφισβήτητα ότι μειώνει τα ποσοστά καρδιαγγειακών συμβάντων. Αν και αναμένονται οριστικά στοιχεία, οι γιατροί θα πρέπει να ενθαρρύνουν την απώλεια βάρους σε όλους τους υπέρβαρους ασθενείς με ΣΔΤ2, ιδίως υπό το πρίσμα άλλων πλεονεκτημάτων της απώλειας βάρους, όπως η βελτίωση της κινητικότητας.
Η απώλεια βάρους και η καρδιακή ανεπάρκεια συνδέονται. Τα άτομα που ζουν με καρδιακή ανεπάρκεια μπορεί να παρουσιάσουν απροσδόκητη και ακραία απώλεια βάρους. Όταν η απώλεια βάρους συμβαίνει με καρδιακή ανεπάρκεια, είναι γνωστή ως καρδιακή καχεξία. Η κατάσταση αυτή σχετίζεται με αυξημένο ποσοστό θνησιμότητας μεταξύ των ατόμων που ζουν με καρδιακή ανεπάρκεια.
Οι συμμετέχοντες που χάνουν μεγαλύτερα ποσά βάρους (δηλ. πάνω από 10 %) μπορεί να διαστρεβλώσουν θετικά τη μέση βελτίωση των παραγόντων καρδιαγγειακού κινδύνου. Επιπλέον, τα περισσότερα από τα διαθέσιμα δεδομένα προέρχονται από αυστηρά ελεγχόμενες ερευνητικές μελέτες, οι οποίες περιορίζουν τη δυνατότητα γενίκευσης.
Πρώτον, αυτές οι αναλύσεις εξέτασαν την επίδραση της απώλειας βάρους, αλλά η αλλαγή στη σωματική δραστηριότητα μπορεί να ήταν ένας σημαντικός ανεξάρτητος καθοριστικός παράγοντας της απώλειας βάρους και/ή των αλλαγών στους παράγοντες κινδύνου. Σύντομη περίληψη: Ο στόχος της μελέτης είναι να καθοριστεί ο ρόλος που διαδραματίζει η αντίσταση στην ινσουλινοδιαμεσολαβούμενη διάθεση γλυκόζης (αντίσταση στην ινσουλίνη) και οι κυκλοφορούσες συγκεντρώσεις ινσουλίνης στο πλάσμα σε: 2) μείωση του κινδύνου για στεφανιαία νόσο ως αποτέλεσμα της απώλειας βάρους.Το αυξημένο σωματικό βάρος προκαλεί υψηλή αρτηριακή πίεση, η οποία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο και αιφνίδιο καρδιακό θάνατο. Το αυξημένο σωματικό βάρος συνδέεται επίσης με υψηλή χοληστερόλη, συγκεκριμένα υψηλά τριγλυκερίδια και χαμηλή HDL ("καλή" χοληστερόλη), η οποία παίζει βασικό ρόλο στις καρδιακές παθήσεις.
Σε αρχικές αναλύσεις εξετάσαμε τις επιδράσεις αλληλεπίδρασης μεταξύ της ανάθεσης σε ομάδα παρέμβασης, του φύλου, της ηλικίας, του αρχικού βάρους, της φυλής/εθνικότητας και της απώλειας βάρους σε σχέση με τις μεταβολές των παραγόντων κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου.Η παχυσαρκία συμβάλλει άμεσα στους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου, όπως η δυσλιπιδαιμία, ο διαβήτης τύπου 2, η υπέρταση και οι διαταραχές ύπνου. Η παχυσαρκία οδηγεί επίσης στην ανάπτυξη καρδιαγγειακής νόσου και θνησιμότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου.
Επίσης, δεν υπήρχαν ενδείξεις ότι το βάρος του ασθενούς κατά την έναρξη της μελέτης επηρέαζε το μέγεθος της βελτίωσης που επήλθε με δεδομένη ποσοστιαία μεταβολή του σωματικού βάρους, εκτός από την HDL χοληστερόλη, για την οποία το μέγεθος της απώλειας βάρους είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στους λιγότερο υπέρβαρους συμμετέχοντες.
Σε μια μελέτη του Case και των συνεργατών του σε παχύσαρκα άτομα που συμμετείχαν σε μια μελέτη προγράμματος ταχείας απώλειας βάρους υπό ιατρική επίβλεψη, εξετάστηκαν διαδοχικά διαγράμματα ασθενών διάρκειας 1 έτους για να προσδιοριστεί η ανταπόκριση στην απώλεια βάρους που προκλήθηκε από δίαιτα.
Οι συσχετίσεις μεταξύ της απώλειας βάρους και της μεταβολής των παραγόντων κινδύνου ήταν γενικά συνεπείς με εκείνες που παρατηρήθηκαν στο σύνολο του δείγματος, με το βαθμό μεταβολής των παραγόντων κινδύνου να σχετίζεται με το βαθμό απώλειας βάρους, αν και λιγότερο σημαντικά.
Οι κλινικοί γιατροί που παρέχουν θεραπεία απώλειας βάρους μπορεί να θέλουν να ενθαρρύνουν μικρούς στόχους για την επίτευξη μέτριας απώλειας βάρους.
Πώς επηρεάζει το βάρος το καρδιαγγειακό σύστημα; Η παχυσαρκία έχει συνδεθεί σταθερά με αυξημένο κίνδυνο για μεταβολικά νοσήματα και καρδιαγγειακά νοσήματα. "Η αύξηση του σωματικού λίπους μπορεί να συμβάλει άμεσα στις καρδιακές παθήσεις μέσω της κολπικής διόγκωσης, της κοιλιακής διόγκωσης και της αθηροσκλήρωσης", λέει ο Harold Bays, MD, FACC.
Οι υπέρβαρες ή παχύσαρκες γυναίκες μέσης ηλικίας που έχασαν και διατήρησαν μια μέτρια ποσότητα βάρους για δύο χρόνια μείωσαν τον κίνδυνο καρδιακής νόσου και διαβήτη, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Heart Association. Οι ερευνητές μελέτησαν 417 γυναίκες που συμμετείχαν σε προγράμματα απώλειας βάρους για έως και δύο χρόνια.
Τέλος, οι αναλύσεις chi-squared του Pearson χρησιμοποιήθηκαν για να ελεγχθεί εάν το ποσό της απώλειας βάρους επηρέασε τον αριθμό των ασθενών υψηλότερου κινδύνου που πέτυχαν ομαλοποιημένες τιμές παραγόντων κινδύνου μέχρι το τέλος του προγράμματος απώλειας βάρους.